Było nam bardzo miło. Otrzymaliśmy zaproszenie na wielkie święto pomorskich leśników – doroczny festyn edukacyjny Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, od lat organizowany w jednej z najbardziej reprezentacyjnych przestrzeni Trójmiasta, na Placu Kuracyjnym przy sopockim molo. I był to nie pierwszy gest sympatii, Lasy Państwowe już wielokrotnie wspierały Fundację Hospicyjną w jej przedsięwzięciach. Propozycja współtworzenia Leśnego Festynu to kolejny dowód, że idee hospicyjne mogą być bliskie środowiskom na co dzień żyjącym zupełnie innymi sprawami.
Mimo silnego wiatru tłumnie było już przed 11.00, czyli oficjalną godziną rozpoczęcia imprezy. Wprawdzie na scenie nie działo się jeszcze nic, ale rozstawione stoiska gospodarzy i ich gości okazały się wystarczającym wabikiem. Do stanowisk Koła Gospodyń Wiejskich z Osiecznej wręcz trudno było się dopchać. Bo też amatorów przetworów z runa leśnego, suszonych grzybów, nalewek o tysiącu smaków, wreszcie imponujących wypieków nie brakuje nigdy.
Będziemy mieli okazję pokazać najciekawsze miejsca naszego województwa, ale też zdradzić tajemnice, które niesie ze sobą las, wyjaśnić jego mechanizmy, potrzeby gospodarcze, wreszcie przybliżyć wspaniałą pomorską przyrodę. Życzę wszystkim Państwu, by dowiedzieli się wreszcie, co tak naprawdę w lesie gra – powiedział na wstępie zastępca dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku Jerzy Fijas i zaprosił do wspólnej zabawy. Przygotowano jej co niemiara – samych stoisk nadleśnictw aż osiem. Trzeba było je wszystkie przejść, uczestnicząc przy tym w konkursach i mini wykładach, by na specjalnej karcie uczestnika zebrać pieczątki niezbędne do odebrania miłego upominku. Czego się człowiek przy tym nie dowiedział?! Do jakiej umysłowej gimnastyki bywał prowokowany, niestety często uświadamiającej nikłą wiedzę na temat ekosystemu. Chętni mogli sobie nawet popiłować drewno albo zabawić się w leśnych ogrodników. Wielką atrakcją była obecność sokolników z pupilami, do których można było podejść i porozmawiać o zwyczajach tych niezwykłych ptaków.
Na festyn przyszły całe rodziny i każdy z ich członków mógł znaleźć dla siebie interesujące wyzwania. Tym bardziej że do prowadzenie wspólnej zabawy leśnicy zaprosili między innymi: gdański oddział Ligi Ochrony Przyrody, gdańskie Centrum Informacji i Edukacji Ekologicznej oraz Pomorski Zespół Parków Krajobrazowych, który przygotował swoją własną interesującą ścieżkę edukacyjną.
Stoisko Fundacji Hospicyjnej wyróżniało się na tle innych bardzo bogatą ofertą książkową. Publikacje na temat zwalczania raka, pielęgnacji w chorobach przewlekłych i opieki paliatywnej spotykają się zawsze z zainteresowaniem i tym razem było podobnie. Dodatkową atrakcją była obecność Danuty Stopieńskiej, koordynatora Akademii Walki z Rakiem oraz Marii Fall-Ławryniuk, dietetyczki, która wykonywała bezpłatne badanie pomiaru składników ciała, udzielając na podstawie jego wyników indywidualnych porad.
Zdrowie to dar doceniany dopiero wtedy, kiedy zaczyna go nam brakować. Zwykła grypa potrafi zdezorganizować plan dnia, a co dopiero, gdy pojawi się poważna choroba, zmierzająca do śmierci. – mówiła ze sceny Alicja Stolarczyk, prezes Fundacji Hospicyjnej, i zwróciła uwagę zgromadzonych na młodych wolontariuszy w żółtych koszulkach. – Nie omijajcie ich wzrokiem i nie zamykajcie portfeli – poprosiła. – Oni będą kwestować dla naprawdę potrzebujących. Parami lub w pojedynkę młodzi pomocnicy Fundacji obecni byli przez cały czas trwania festynu, zaświadczając w ten sposób o swojej solidarności z ludźmi chorymi i umierającymi.
Tymczasem na scenie, niczym w kalejdoskopie, zmieniali się artyści, a wraz z nimi charakter wykonywanego repertuaru. Grano i na młodzieżową, i na folkową, i na jazzową nutę. Dwa razy, wzbudzając wielki entuzjazm widowni, wystąpiła Orkiestra Reprezentacyjna Lasów Państwowych z Tucholi pod batutą Mirosława Pałczyńskiego. Zaproszenie leśników do udziału w festynie przyjął również Sławek Jaskułke, pianista jazzowy o światowej już renomie, który w finałowym, niezwykle energetycznym koncercie „Re: perkusje” podniósł temperaturę zgromadzonej widowni do poziomu godnego tej wspaniałej imprezy.
Rozstawać się było trudno, ale tak to już z udanymi spotkaniami bywa, że mijają za szybko. Lasom Państwowym dziękujemy raz jeszcze za zaproszenie i mówimy: „do zobaczenia”.
